Op zijn 10e maakt de kleine Bert Hermelink zijn debuut op het grote orgel van de Heilige Drieëenheidskerk in Oldenzaal. Ook doet hij veel podiumervaring op bij optredens tussen de schuifdeuren en tijdens bonte avonden.
Hermelink gaat studeren in Wageningen. Na deelname aan een eenmalig en overmoedig Nederlandstalig punkavondje wordt hij per ongeluk gevraagd om mee te doen in Toontje Lager. Daar begint hij voor het eerst serieus liedjes te schrijven. Iemand moet het doen. Er komt een platencontract en groot succes volgt. Mooie tijden breken aan. Die op een gegeven moment ook weer mooi geweest zijn.
Met het verdiende geld bouwt hij een studio en vervolgens verkent hij de wereld van de film- en reclamemuziek. Mooi werk maar ook wel een beetje eenzaam. Gedreven door het gebrek aan aandacht lonkt het podium toch weer. Hij stort zich op een nieuw avontuur: cabaret. Eerst in een trio, daarna als helft van een duo en uiteindelijk dan toch maar solo. Zeven jaar lang beklimt hij de podia van de Nederlandse theaters. Hij maakt drie avondvullende programma’s die goed ontvangen worden. Hij krijgt nu wel veel aandacht maar hij mist de popmuziek. De studio wordt opgefrist en er volgt samenwerking met muzikale vrienden en vriendinnen. Dat leidt onder meer tot drie albums van zijn Groningse kompaan Martin Groenewold. En een eigen soloalbum. Het laatste wapenfeit is het debuutalbum Grijs van Chris en het vierde album van Martin staat op stapel. Er is nog zoveel te doen!